Soorten giftige schimmels die je pijn kan doen

soorten schimmels

Wist je dat er verschillende soorten schimmels zijn? Ja, ze zijn allemaal slecht, maar in verschillende mate. In onze vele jaren van het uitvoeren van professionele schimmel inspectie en testen, zijn we honderden (zelfs duizenden) schimmelsoorten tegengekomen. Lees verder om te leren welke het gevaarlijkst zijn, zodat u zich beter kunt beschermen!

Er zijn vele soorten schimmels, en sommige zijn schadelijker dan andere. Door te weten welke schimmelsoorten gevaarlijk zijn voor uw gezondheid, kunt u beginnen met het verminderen van uw blootstelling aan deze soorten.

Ons team spreekt elke dag met huis- en bedrijfseigenaren die verward zijn over schimmel en hoe het hen kan schaden. Daarom hebben we besloten om een hele pagina op onze website te wijden aan het opruimen van deze verwarring.

Een van de redenen waarom zoveel mensen verward zijn over schimmel is dat schimmel elke persoon anders beïnvloedt. Sommige mensen zijn van nature allergisch voor schimmel, terwijl anderen niets voelen bij blootstelling.

Ook de gezondheidseffecten van blootstelling aan schimmel komen op verschillende manieren naar voren. Sommige kunnen mild zijn, terwijl andere ernstig en giftig.

Daarom worden de verschillende soorten schimmels in drie categorieën onderverdeeld.

Soorten schimmels gecategoriseerd naar gezondheidseffecten

  1. Allergene schimmels hebben invloed op mensen die bepaalde allergieën of astma hebben. Wanneer mensen die allergisch zijn voor schimmel worden blootgesteld aan schimmel, hebben ze een overgevoeligheidsreactie, waarbij een overmatig aantal mestcellen wordt geactiveerd, wat resulteert in een extreme ontstekingsreactie in de luchtwegen. Ongeveer 20%-30% van de bevolking is gevoelig voor schimmel en/of andere allergenen, wat kan leiden tot reacties zoals allergische rhinitis. De meeste mensen zonder allergieën worden niet beïnvloed door allergene schimmels in kleine hoeveelheden.
  2. Pathogene schimmels kunnen bepaalde infecties of ziekten veroorzaken. De meeste gezonde mensen, met hun immuunsysteem in goede conditie, zijn in staat om regelmatig ziekteverwekkers te bestrijden. Ziekteverwekkende schimmels zijn echter gevaarlijk voor mensen die hun immuunsysteem hebben aangetast of verzwakt, en daarom worden ziekteverwekkende schimmels beschouwd als een opportunistische ziekteverwekker. Ziekteverwekkende schimmels treffen vooral zuigelingen, ouderen en mensen met een onderdrukt immuunsysteem.
  3. Giftige schimmels produceren mycotoxinen, giftige chemicaliën die gevaarlijk zijn voor de mens. In tegenstelling tot allergene en pathogene schimmels, beschadigen giftige schimmels opzettelijk andere levende wezens in plaats van dat de schade slechts een neveneffect is. Enkele van de meest dodelijke chemicaliën op de planeet zijn mycotoxinen. Ze worden zowel op schimmels als op schimmelsporen gevonden. Mensen kunnen blootgesteld worden aan mycotoxinen via inslikken, blootstelling van de huid (huidcontact) en inhalatie. Dit kan leiden tot tijdelijke irritatie of zelfs langdurige ziekte, afhankelijk van het individu.

Het maakt niet uit met wat voor soort schimmel je te maken hebt, het is het beste om het probleem zo snel mogelijk te verwijderen, zelfs als er nog niemand ziek is geworden. Ook als u schimmel heeft, is het zeer waarschijnlijk dat u een vochtprobleem heeft dat uiteindelijk zal bijdragen aan nog meer schimmelgroei.

Bescherm uzelf en bescherm uw gezin tegen >toxische zwarte schimmel. Als u vermoedt dat het aanwezig is in de ruimte waar u woont en ademt, laat het dan onmiddellijk inspecteren en verwijderen.

De term "giftige schimmel" en de betekenis ervan wordt vaak verkeerd begrepen. Volgens het Center for Disease Control (CDC) is schimmel die als giftige schimmel wordt aangeduid op zichzelf niet giftig. Deze soort is echter wel in staat om chemische stoffen te produceren die mycotoxinen worden genoemd en die schadelijk zijn voor het menselijk lichaam.

Er zijn meer dan 100.000 soorten schimmel, volgens onderzoek van wetenschappers. Sommige soorten zijn onschadelijk, maar andere produceren mycotoxinen die zo gevaarlijk zijn dat ze kunnen worden gebruikt voor biochemische oorlogsvoering.

Veel voorkomende soorten giftige schimmels

1. Stachybotrys. Stachybotrys wordt ook wel zwarte schimmel genoemd en is een van de meer schadelijke giftige schimmelsoorten. Zwarte schimmel is meestal te vinden in een huis.

De mycotoxinen die deze schimmelsoort produceert kunnen de longen doen bloeden, wat fataal is voor dieren en zuigelingen. Het probleem met zwarte schimmel is dat het moeilijk te detecteren is; het ontwikkelt zich meestal achter muren en onder plafonds en is bestand tegen regelmatige luchtbemonstering.

2. Memnoniella. Memnoniella, ook wel zwarte schimmel genoemd, is vergelijkbaar met Stachybotrys en heeft dezelfde effecten. Memoniella verschilt in die zin dat de sporen die onder een microscoop worden bekeken, in ketens vrijkomen, terwijl de sporen die Stachybotrys vrijkomen, in klonters zitten.

3. Aspergillus. Aspergillus zijn grijze of groene vlekken en verschijnen op houten oppervlakken. Aspergillus, met in totaal 20 soorten, is gevaarlijk, omdat het vaak allergieën veroorzaakt, wat leidt tot ernstige astmatische reacties, hooikoorts of longontstekingen. Elke Aspergillus-soort produceert mycotoxinen, die een gevaar voor de gezondheid vormen, vooral voor mensen met een aangetast immuunsysteem.

4. Penicillum. Er zijn veel soorten Penicillum - sommige heilzaam en sommige schadelijk. Sommige soorten Penicillum worden gebruikt bij de productie van kaas en medicijnen. Net als andere schimmels veroorzaakt Penicillium allergieën, en het is vooral lastig voor mensen die al een zwak immuunsysteem hebben.

5. Alternaria. Alternaria is een van de meest voorkomende toxische schimmels en omvat vele soorten.

Astma en hooikoorts behoren tot de aandoeningen waaraan men kan lijden of erger kan worden wanneer men Alternaria-sporen heeft ingeademd.

6. Geotrichum. Geotrichum is wit van kleur en lijkt meestal poederachtig. Het is bekend dat het zich vrij snel verspreidt en wordt vaak in verband gebracht met ongunstige gezondheidsomstandigheden zoals tuberculose en longontstekingen.

Geotrichum broedt in vochtige omstandigheden en in een gematigd klimaat. Zijn sporen kunnen zich gemakkelijk via de lucht naar nieuwe omgevingen verspreiden. Het is een allergeen dat jeukende ogen, vermoeidheid en soms chronische hoofdpijn veroorzaakt.

7. Trichodermie. Trichoderma is ook wit van kleur met groene vlekken. Het is een allergisch type schimmel dat vooral op vochtige plaatsen goed gedijt. De schimmel heeft vijf verschillende ondersoorten, waarvan de meeste niet pathogeen zijn. Sommige van de ondersoorten zijn echter in verband gebracht met lever- en longinfecties.

Trichoderma bevat een dodelijk enzym, dat bouwmaterialen zoals hout, textiel en papierproducten kan vernietigen. Dit kan leiden tot het afbrokkelen van gebouwen wanneer de materialen verrotten.

8. Chaetomium. Chaetomium is ook allergisch en komt vaak voor in een gipsplaat die eerder door water is beschadigd. De sporen zijn in verband gebracht met auto-immuunziekten, neurologische schade en allergische reacties zoals ademhalingsmoeilijkheden en rode waterige ogen.

Het heeft een muffe geur en gedijt in natte, donkere omgevingen zoals onder tapijten, gipsplaten, plinten en behang. Chaetomium wordt vaak verward met de zwarte schimmel, omdat deze dezelfde kenmerken heeft en in vergelijkbare omgevingen voorkomt.

9. Bipolaris. Als het begint te groeien, is bipolaris witachtig of grijsbruin van kleur, maar wordt geleidelijk aan donkerder naarmate het ouder wordt. Het ziet er zacht en pluizig uit en groeit meestal buiten op grassen en grond. Het gedijt ook in door water beschadigde materialen zoals tapijten, hardhouten vloeren en kamerplanten.

De bipolaris groeit snel en duurt slechts vijf dagen om te rijpen. Het is een bekend allergeen en kan astma, piepen, een verstopte neus en hoesten veroorzaken wanneer de sporen worden ingeademd.

10. Ulocladium. Ulocladium is zwart van kleur en wordt vaak aangetroffen in natte gebieden en huizen die waterschade hebben opgelopen. Dit type schimmel komt vaak voor in badkamers, kelders en keukens.

Ulocladium heeft twee ondersoorten die beide zeer allergisch zijn. Het wordt in verband gebracht met ernstige allergische reacties zoals hooikoorts en soms huidinfecties. Langdurige blootstelling aan zijn sporen veroorzaakt ademhalingsproblemen en astma-achtige symptomen.

11. Fusarium. Fusarium kan variëren van roze, roodachtig of wit van kleur. Het kan zich aanpassen aan koudere temperaturen en groeit meestal op voedselproducten, compost, tapijten, behangpapier en andere door water beschadigde materialen.

Blootstelling aan deze schimmel kan allergische reacties veroorzaken, waaronder keelpijn, dermatitis, jeukende ogen en een loopneus. Verdere blootstelling kan dodelijke aandoeningen veroorzaken, zoals hersenabces en botinfecties. De giftige stoffen kunnen het zenuwstelsel beschadigen en inwendige bloedingen veroorzaken.

12. Aureobasidium. Aureobasidium is ook allergisch en kan huid-, oog- en nagelinfecties veroorzaken. Het is normaal gesproken roze, bruin of zwart van kleur, maar wordt geleidelijk aan donkerder bruin naarmate het rijper wordt.

Dit type schimmel groeit in natte en door water beschadigde gebieden als zodanig achter behang, houten oppervlakken en tapijten.

13. Cladosporium. Cladosporium kan zowel in een koude als warme omgeving overleven. Het groeit meestal binnenshuis in tapijten, stoffen en onder vloerdelen. Het is bruin van kleur of soms olijfgroen met een suède-achtige textuur.

Blootstelling aan zijn sporen kan een verscheidenheid aan allergische reacties veroorzaken, waaronder jeukende ogen, loopneus, keelpijn en huidinfecties. Het wordt ook geassocieerd met astma, sinusitis en longinfecties.

14. Ascosporiën. Ascosporen gedijen in vochtige substraten en andere door water beschadigde binnenruimtes. Het is een van de meest resistente soorten schimmels. Zelfs na het drogen van een nat oppervlak kan het overleven totdat het een andere gunstige omgeving voor de groei vindt.

Het wordt vaak gevonden in laboratoria waar het wordt verspreid door besmette dieren. Ascosporiën komen in verschillende groepen voor, zoals Dermatofyten, die keratine-gebaseerde materialen zoals nagels en haar kunnen vernietigen, en de Histoplasmacapsulatum, die specifiek bestand is tegen droge omstandigheden.

15. Basidiosporiën. Basidiosporiën worden meestal verspreid door de wind en komen vrij bij vocht of regen. Het groeit meestal buiten in bossen, tuinen, bossen en binnenshuis op een vochtige omgeving. Ze groeien alleen binnenshuis in zeldzame gevallen wanneer ze door open ramen, deuren, huisdieren of kleding naar binnen worden gebracht.

Basidiosporiën zijn ook allergenen en kunnen reacties veroorzaken zoals astma, hooikoorts en lycoperdonose, en kunnen worden geïdentificeerd door het bemonsteren van de lucht.

Zoals u kunt zien, zijn er vrij veel veel voorkomende schimmelsoorten. Sommige zijn moeilijk schoon te maken en sommige zijn moeilijk op te sporen.

Het is echter belangrijk om alle schimmels in uw huis te vinden en te identificeren, want schimmel kan een ernstige bedreiging vormen voor uw gezondheid en die van uw dierbaren.

De veiligste en meest efficiënte manier om schimmel op te sporen is door een professionele schimmelinspecteur bij u thuis te laten komen en schimmeltests uit te voeren.

Soorten schimmel per kleur

  1. Zwarte schimmel. Zwarte schimmel is een algemene term die wordt gebruikt om te verwijzen naar een soort schimmel die donkergroen, grijs of zwart van kleur is. Ze groeien in vochtige, warme omgevingen zoals keukens, kelders, douches, toiletten en baden.
    De meeste zwarte schimmels geven giftige stoffen af die allergische reacties bij de mens veroorzaken, zoals jeukende ogen, jeukende huid, verstopte neus, piepende ademhaling en hoesten. Ernstigere symptomen zijn hoofdpijn, uitputting, koorts en ademhalingsmoeilijkheden.
  2. Witte schimmel. Witte schimmel verwijst naar soorten schimmels die wit van kleur zijn. Ze groeien meestal in door water beschadigde gebieden in huizen en omvatten Aspergillus, Penicillium en Cladosporium.
    Deze schimmels zijn meestal wit omdat hun sporen niet gepigmenteerd zijn. Het uitblijven van sporenpigmentatie is meestal het gevolg van het type materiaal of oppervlak waarin het groeit. Witte schimmels zijn meestal poederachtig en vrij moeilijk te identificeren omdat ze zich vermengen met het materiaal waarop ze groeien.
  3. Gele schimmel. Dit type schimmel, ook wel bekend als slijm, is geel van kleur en verschijnt als helder slijm. Sommige van de schimmels die gele tinten produceren zijn Aspergillus, Serpula lacrymans en Meruliporia.
    Ze groeien en broeden meestal op houten oppervlakken, voedselmaterialen, muren, badkamers en tegels. Hoewel gele schimmel geen ernstige gezondheidsrisico's voor gezonde volwassenen met zich meebrengt, kunnen ze kinderen en mensen met complicaties van het immuunsysteem en ademhalingsproblemen besmetten.
  4. Groene schimmel. Er zijn duizenden groene schimmelsoorten, waarvan de meeste aanzienlijke gezondheidsrisico's met zich meebrengen. Aspergillus, Cladosporium en Penicillium zijn de meest voorkomende soorten schimmels die een groene tint produceren. Hun kleur wordt vaak veroorzaakt door het materiaal waarmee ze groeien en zich voeden, het klimaat of de regio waarin ze leven.
    Groene schimmels produceren mycotoxinen en zijn over het algemeen een gevaar voor de gezondheid. Net als de andere soorten schimmels zijn ze allergisch en worden ze geassocieerd met waterige ogen, jeukende huid, niezen of hoesten.
  5. Oranje schimmel. Dit zijn soorten schimmels die oranje van kleur zijn. Als ze beginnen te groeien, vormen ze kleine vlekjes en worden ze oranje slijm als ze volgroeid zijn. Ze zijn vaak te vinden in vochtige en vochtige ruimtes zoals badkamers en toiletten. Ze groeien ook op hout en voedingsmiddelen zoals kaas, yoghurt en brood.
    Sinaasappelschimmel is niet levensbedreigend, maar kan aanzienlijke schade aanrichten aan huisstructuren en opgeslagen voedsel bederven.
  6. Bruine schimmel. Bruine schimmel bestaat uit die soorten schimmels die bruin van kleur zijn en soms donkergeel of bruin. Ze zien eruit als donkere vlekken op oppervlakken zoals hout en tegels. Enkele van de gebruikelijke soorten zijn Pithomyces, Chartarum, Aureobasidium en Stemonitis.
    Ze zijn niet geheel schadelijk, maar kunnen structuren beschadigen en hun sporen kunnen astmatische of allergische mensen aantasten.

Verschillende soorten schimmels zijn er in verschillende kleuren en veroorzaken vaak duidelijke allergische reacties.

Hoewel sommige soorten gemakkelijk te identificeren en te elimineren zijn, vereisen sommige de hulp van schimmelsaneringsdeskundigen om infectierisico's te vermijden.